1. W poniedziałek – 4 sierpnia – przypada wspomnienie św. Jana Marii Vianneya, Prezbitera.
  2. W środę – 6 sierpnia – Święto Przemienienia Pańskiego. Msze św. o godz. 700, 800 i 1800. Zapraszamy na Mszę św. w Katedrze o godz. 600 wraz pielgrzymami wyruszającymi na pielgrzymi szlak z Płocka na Jasną Górę.
  3. W czwartek – 7 sierpnia – przypada pierwszy czwartek miesiąca. Modlimy się za nowe powołania kapłańskie i zakonne.
  4. W piątek – 8 sierpnia – Kościół Katolicki wspomina św. Dominika, prezbitera. Największą zasługą św. Dominika i pamiątką, jaką po sobie zostawił, jest założony przez niego Zakon Kaznodziejski. Zakon położył wielkie zasługi na polu nauki, wydając uczonych na skalę światową w dziedzinie teologii, biblistyki czy liturgii. Kiedy zostały odkryte nowe lądy, dominikanie byli jednymi z pierwszych, którzy na odkryte tereny wysyłali swoich misjonarzy.
  5. W sobotę – 9 sierpnia –  święto św. Benedykty od Krzyża (Edyty Stein), dziewicy i męczennicy.
  6. Zapraszamy na 44 Pieszą Pielgrzymkę Diecezji Płockiej na Jasną Górę! Stanisławówka od lat pielgrzymuje w Grupie Pomarańczowej, do której gorąco zapraszamy! Zapisy od 2 – 5 sierpnia w Sali Petroklezja (sala pod plebanią) w godz. 1700 – 1930. Zapraszamy też do Duchowego Pielgrzymowania. Modlitewnik Pielgrzyma Duchowego można nabyć w kancelarii.
  7. W dniach 6 – 15 sierpnia będziemy gromadzić się przy figurze Matki Bożej  godz. 2045. W ten sposób będziemy wspierać naszą modlitwą pielgrzymujących do tronu Pani Jasnogórskiej.
  8. W piątek – 15 sierpnia – przypada uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Rozkład Mszy św. jak w każdą niedzielę: 700, 900, 1030, 1200, 1600, 1800, 1930. W tym dniu świecimy bukiety kwiatów i ziół. Bukiet na Matki Bożej Zielnej to podziękowanie za płody ziemi oraz obfitość przyrody. W dniu sierpniowego święta składane są Maryi ofiary z płodów ziemi zebranych z łąk, pól, sadów, ogrodów i lasów. Przynoszone w tym dniu na nabożeństwo, związane w bukiet dojrzałe zboża i zioła, warzywa, owoce i kwiaty, są święcone.

Okiem proboszcza

Drodzy Parafianie i Sympatycy Stanisławówki! Z nadzieją na dobrą pogodę w czasie wypoczynku oraz prac żniwnych rozpoczęliśmy sierpień. Pamiętajmy o ufnej i pokornej modlitwie, w szczególności do Matki Bożej.

Zachęcam do pielgrzymowania na Jasną Górę. Ten Rok Jubileuszowy może być wyjątkową okazją do pogłębienia naszego duchowego życia i wyproszenia sobie lub bliskim jakieś szczególnej łaski od Boga. Tych, którzy nie mogą osobiście pójść, zapraszam do codziennej modlitwy przy naszej figurze Matki Bożej.

Miesiąc lipiec był czasem podziękowań kapłanom, którzy pracowali w naszej parafii. Chciałbym jeszcze raz, w imieniu własnym oraz całej parafialnej społeczności, wyrazić podziękowanie za kapłańską i salezjańską posługę.

Z wielką radością chcę przywitać nowych kapłanów, którzy zostali skierowani do pracy na płockiej Stanisławówce. Wierzę, że czas Jubileuszu naszej Diecezji będzie dla ks. Stanisława i ks. Aleksandra pięknym wprowadzeniem do rozpoczęcia kapłańskie posługi w duchu św. Jana Bosko w naszej wspólnocie.

Chcę się też z Wami podzielić radosną informacją, że po kilku latach nieobecności Sióstr Pasjonistek na Stanisławówce, od września swoją posługę rozpocznie Siostra Ismena. Wierzę, że obecność Siostry ze Zgromadzenia Sióstr Męki Pana Jezusa Chrystusa w naszej wspólnocie ubogaci każdego z nas.

W tych dniach jesteśmy z młodzieżą całego świata w Rzymie. Pamiętajmy, by w łączności z Papieżem Leonem XIV, modlić się za Kościół, świat i przyszłość dla kolejnych pokoleń.

Pozdrawiam Wszystkich i życzę opieki Matki Bożej oraz wstawiennictwa św. Jana Bosko.

Z życia parafii

Święto Przemienienia Pańskiego obchodzimy w kalendarzu liturgicznym 6 sierpnia. Kiedyś bardzo ważne i gromadzące wielu wiernych na Mszy św. Dzisiaj chyba trochę zapomniane. Święto Przemienienia Pańskiego pojawia się na Wschodzie w wieku V i jest obchodzone 6 sierpnia. Data ta nie jest przypadkowa. Nawiązuje ona do 6 stycznia, kiedy liturgia wspomina pierwsze przemienienie (teofania) Jezusa podczas chrztu w Jordanie. W VI w. święto to dorównywało swoją rangą uroczystości Chrystusa Króla. Od wieku IX celebrowano je w Bizancjum. Na Zachodzie pierwsza wzmianka o sierpniowym święcie pochodzi z X i XI w Do jego rozkrzewienia przyczynili się m.in. benedyktyni z Cluny. Dopiero jednak w 1456 r. papież Kalikst III wprowadza święto do kalendarza Kościoła powszechnego jako znak wdzięczności za odniesienie zwycięstwa nad Turkami pod Belgradem. W Polsce święto celebrowano od 1457 r. Obecnie wydarzenie przemienienia Chrystusa na górze Tabor jest rozważane również w modlitwie różańcowej w IV tajemnicy światła.

Przemienienie Pańskie to niezwykłe wydarzenie w życiu Chrystusa. Miało ono miejsce na wysokiej górze. Ewangeliści nie podają jej nazwy. Według tradycji była nią góra Tabor. Liczy ona 588 m wysokości, a na jej szczyt prowadzi wąska, niebezpieczna i stroma dróżka. Przemienienie dokonało się w obecności trzech uprzednio wybranych przez Jezusa apostołów: Piotra, Jakuba Starszego i Jana Ewangelisty. Zobaczyli oni tam swojego Pana w nieziemskiej chwale. W czasie tego niezwykłego aktu oblicze Chrystusa jaśniało jak słońce, a Jego szaty stały się lśniąco białe. Wtedy też ukazali się z nieba: Eliasz, będący przedstawicielem proroków, i Mojżesz – reprezentujący Prawo Starego Testamentu. Obydwaj otrzymali objawienie na Synaju. Ich obecność przy Synu Bożym wskazuje, że te dwa filary Starego Przymierza wypełniają się w Nim. Kiedy apostołowie doszli do siebie po tym wyjątkowym zdarzeniu, nikogo już nie widzieli, tylko samego Mistrza.

W cudzie Przemienienia Bóg potwierdził, że Jezus jest Jego Synem. Nie bez znaczenia jest również zapowiedź zmartwychwstania i chwalebnego przyjścia Chrystusa na końcu czasów.

Przemienienie ma również wymiar symboliczny i szczególne znaczenie dla chrześcijańskiego życia. Chrystus objawia, że Jego uczniowie mają iść za Nim drogą uniżenia, cierpienia i krzyża. Mimo że droga ta wydaje się przykra, to jednak jest to jedyny kierunek prowadzący do chwały wiecznej. Uczniowie niejednokrotnie widzieli swojego Pana opuszczonego i niezrozumianego. W wydarzeniu na górze Tabor widzą Go w chwale Bożej. Jest Zwycięzcą, triumfuje nad własną śmiercią, przewyższa potęgę zła, cierpienia i śmierci. Przemienienie otwiera uczniom oczy i przekonują się, że Jezus jest prawdziwie Synem Bożym, wypełniającym zapowiedzi starotestamentalne. Rozpoznając w przemienionym Panu potęgę Królestwa Bożego, uwierzyli, że może się ono stać również ich udziałem. Kościół uświadamia sobie, że zmierza do tej samej chwały, jaką otoczony jest Chrystus. Stara się uświadomić swoim wiernym, że zanim ktoś będzie miał udział w chwale przemienionego Pana, musi mieć najpierw udział w Jego krzyżu. Kościół przez to święto uczy także dostrzegać swoje dzieci sens wszystkiego, co przeżywa w swej wędrówce na tym świecie. W ciągłym przemienianiu się, zmianie życia nie może zabraknąć gorliwej, systematycznej modlitwy, która wprowadza nas w świat Boga i uczy patrzeć na codzienność i krzyż przez pryzmat wieczności. Przemienienie Jezusa pokazuje nam, że dla właściwego zrozumienia pism i woli Bożej względem nas konieczna jest rozmowa z Bogiem, by odkryć kim jest dla nas Jezus i Jego ofiara.

Serdecznie dziękujemy za złożone ofiary w tym tygodniu na tacę, do skarbonek świątyni oraz w kancelarii na cele wspólnoty parafialnej oraz na utrzymanie świątyni. Bóg zapłać!

Solenizantom i jubilatom tego tygodnia życzymy wielu łask Bożych.
Salezjanie.