Stowarzyszenie Współpracowników Salezjańskich

Stowarzysznie Salezjanów Współpracowników

Salezjańscy Pomocnicy Kościoła (obecna nazwa: Współpracownicy Salezjańscy) stanowią trzecią gałąź Rodziny salezjańskiej, obok Salezjanów i Córek Maryi Wspo­możycieli – Salezjanek. Składają przyrzeczenie i żyjąc we własnych rodzinach zachowują ducha Zgromadzenia Salezjańskiego. Pierwszych Pomocników sale­zjańskich powołał sam św. Jan Bosko w maju 1876 roku we Włoszech, w Turynie.

W Polsce ruch ten zaczął się rozwijać dopiero po 100 latach. Jego animatorem i krzewicielem w placówkach Salezjańskich był w tym czasie Krajowy Delegat d/ s Rodziny salezjańskiej ks. mgr Józef Król.

W naszej Parafii założycielem SPK był ówczesny proboszcz ks. Henryk Szydlik, który we wrześniu 1977 roku wysyła pisemne za­proszenia do parafian na uroczy­ste spotkanie z udziałem ks. dele­gata Króla zgłosiło się 80 osób. 9 października 1977 roku odbyła się pierwsza Wspólnotowa Msza Św., a Ksiądz delegat przedstawił radę, cele i zadania Pomocników Sale­zjańskich w Kościele.

Zaczyna się praca formacyjna kandydatów. Szczególną pomocą w jej rozwoju staje się comiesięcz­na, wspólnie przeżywana Eucha­rystia. Już w tym roku z inicjatywy SPK powstaje Biblioteka Pa­rafialna, która istnieje nieprzerwa­nie do dziś.

W marcu 1978 delegacja kandy­datów ze wspólnoty uczestniczy w spotkaniu Wspólnot SPK Inspektorii Warszawskiej „STUDIUM 78″ w Zakroczymiu. Zgodnie z Regulaminem na taj­nym głosowaniu zostaje wybrana pierwsza Rada Lokalna, w skład której weszli: Tadeusz Często­chowski – przewodniczący, Wła­dysław Jeznach – zastępca i radca ds. grup apostolskich, Jadwiga Częstochowska i Anna Parys -rad­cy ds. formacji, Alina Bromczewska i Andrzej Szyłejko – radcy ds. informacji.

Wspólnota kandydatów zostaje teraz podzielona na grupy apostol­skie: liturgiczno – modlitewną, charytatywną, misyjną, eklezjalną i informacyjną. Animatorami grup za­kroczymskiego, a na koordynato­ra wspólnoty wybrano Tadeusza Częstochowskiego. Opiekunem duchowym zostaje Ks. Proboszcz Henryk Szydlik.

11 czerwca 1978 roku cala wspólnota kandydatów składa na ręce, już Delegata Inspektorialnego, ks. Józefa Króla uroczyste przyrzeczenie. Rozwija się oży­wiona i pełna entuzjazmu praca: grupa informacyjna zbiera, i przygotowuje materiały do wy­staw gablotowych, zajmuje się prowadzeniem kroniki i wysyła­niem materiałów do Biuletynu Salezjańskiego.

W pierwszym okresie działalno­ści SPK szczególną rolę odegrało też zaangażowanie przy budowie nowego kościoła. Po wprowadze­niu stanu wojennego pomocnicy Salezjańscy organizowali akcję wydawania żywności, odzieży i innych środków, otaczając opieką szczególnie rodziny osób interno­wanych. Akcja ta wykonywana była w ścisłej tajemnicy, czasem z narażeniem własnego bezpieczeń­stwa. Czynnikiem silnie integrują­cym była wspólnotowa Euchary­stia, godziny skupienia, adoracje, spotkania opłatkowe czy wielka­nocne, okolicznościowe spotkania imieninowe czy jubileuszowe.

Od strony organizacyjnej Nasza wspólnota związana jest ze wspól­notą całej Inspektorii. Delegacje Rad Lokalnych biorą udział w co­rocznych obradach tzw. STU­DIUM, gdzie składają sprawozdania z wykonanych zadań, przepro­wadzają analizę potrzeb i propo­zycje kolejnych działań rocznych. Po zakończeniu każdego roku ka­lendarzowego przewodniczący Rady składa przed Wspólnotą sprawozdania z realizacji progra­mu rocznych zadań.

Pierwszym opiekunem – Dele­gatem lokalnym Salezjańskich Pomocników Kościoła był ks. Kazimierz Olędzki, po nim ks. Ryszard Ptasiński, następnie ks. Kazimierz Jarząbek, ks. Kazimierz Jardzioch , a obecnie piastujący tę funkcję jest ks. Proboszcz Walerian Jastrzebiec- Święcicki.

Ruch Salezjańskich Pomocni­ków Kościoła w roku 1994 zosta­je przemianowany na Stowarzy­szenie Współpracowników Sale­zjańskich. W skład obecnej. Rady lokalnej Stowarzyszenia Współpracowni­ków Salezjańskich wchodzą: Zbi­gniew Pełkowski – przewodniczą­cy, Barbara Płaszczyk – zastępca, Lucjan Marchlewski – administra­tor, Zdzisława Wojewódzka – se­kretarz, Helena Karaskiewicz -radca

W ciągu 30 lat istnienia do Wspólnoty przyjęto 150 członków.

W chwili obecnej SWS na Stanisławówce liczy 30 osób, czyn­nie zaangażowanych w pracy apo­stolskiej. Stara się realizować za­dania statutowe dla potrzeb Ko­ścioła Lokalnego w zakresie mo­dlitwy i pracy społeczno – apostol­skiej (prowadzenie kiosku, biblio­teki, uporządkowanie archiwum parafialnego, dyspozycyjna pomoc dla ks. Proboszcza)