25 maja wypełniony po brzegi amfiteatr płocki, dzięki młodzieży z duszpasterstwa Petroklezja i dzieciom z oratorium w Stanisławówce, przez ponad 3 godziny rozbrzmiewał pieśniami uwielbienia i modlitwą, a nierzadko gromkim śmiechem widowni. Jego hasło: „Uśmiechnij się” mogło wydawać się banalne, ale tak naprawdę niosło ideę poszukiwania radości, która jest odporna na życiowe trudności i bolączki. Po ciągu scenek, przerywanych nierzadko salwami śmiechu widzów, a zakończonym prawdziwym gejzerem śpiewu uwielbienia i tańca, przyszedł czas na wyciszenie i czas adoracji. To było niezwykłe doświadczenie, gdy widownia potrafiła w kilkanaście sekund zamilknąć na widok wniesionej wielkiej monstrancji, która za chwilę miała zamknąć w sobie Najświętszy Sakrament. Podczas tego wieczoru padło też kilka razy zaproszenie do Petroklezji, w której młody człowiek może formować się i rozwijać swoje talenty.