Pierwsze czytanie Pwt 4, 32-34. 39-40

Mojżesz tak powiedział do ludu: „Zapytaj dawnych czasów, które były przed tobą, zaczynając od dnia, w którym Bóg stworzył człowieka na ziemi, zapytaj od jednego krańca niebios do drugiego, czy nastąpiło tak wielkie wydarzenie jak to lub czy słyszano o czymś podobnym? Czy słyszał jakiś naród głos Boży z ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywy? Czy usiłował Bóg przyjść i wybrać sobie jeden naród spośród innych narodów przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi, jak to wszystko, co tobie uczynił Pan, Bóg twój, w Egipcie na twoich oczach? Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Strzeż Jego praw i nakazów, które ja dziś polecam tobie wypełniać; by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie; byś przedłużył swe dni na ziemi, którą na zawsze daje ci Pan, Bóg twój”.

Refren psalmu responsoryjnego

Szczęśliwy naród wybrany przez Pana

Drugie czytanie Rz 8, 14-17

Bracia: Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: „Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale.

Ewangelia Mt 28, 16-20

Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”.

 MYŚLI NA NIEDZIELĘ

Dzisiaj liturgia zaprasza nas do adoracji Przenajświętszej Trójcy, naszego Boga, który jest Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Jedyny Bóg w trzech Osobach, w imię którego zostaliśmy ochrzczeni. Przez łaskę Chrztu jesteśmy wezwani do udziału w życiu Najświętszej Trójcy, tutaj nisko w ciemności wiary i potem, po śmierci, w życiu wiecznym. W Sakramencie Chrztu otrzymaliśmy udział w życiu bożym, tak byśmy się stali synami Boga Ojca, braćmi Chrystusa i świątyniami Ducha Świętego. Przez Chrzest rozpoczęło się nasze chrześcijańskie życie, otrzymaliśmy powołanie do świętości. Chrzest sprawia, że należymy do Tego, który Sam jest Święty, “po trzykroć Święty”. Dar świętości otrzymany w Chrzcie Świętym wymaga wierności ewangelicznemu nawróceniu, na które ma być nastawione całe życie synów Boga: «Albowiem wolą Bożą jest wasze uświęcenie» (1Tes 4,3). To zobowiązanie dotyczy wszystkich ochrzczonych. «Wszyscy chrześcijanie jakiegokolwiek stanu i zawodu powołani są do pełni życia chrześcijańskiego i do doskonałości miłości». Jeśli nasz Chrzest był prawdziwym wejściem do świętości Boga, nie możemy zadowalać się w życiu chrześcijanina miernością, rutyną i powierzchownością. Jesteśmy wezwani do doskonałości w miłości, ponieważ Chrzest wprowadził nas w życie w bliskości z miłością Boga. Z głęboką wdzięcznością za ten dar naszego Boga, który zaprosił nas do udziału w swej miłości, adorujmy Go i wychwalajmy, dzisiaj i na wieki.