Pierwsze czytanie
Rdz 9,8-15
Tak rzekł Bóg do Noego i do jego synów: „Oto Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. Zawieram z wami przymierze tak, iż nigdy już nie zostanie zgładzona żadna istota żywa wodami potopu i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię”. Po czym Bóg dodał: „A to jest znak przymierza, które Ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną i ziemią. A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach, wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem; i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie jakiegokolwiek jestestwa”.
Refren psalmu responsoryjnego
Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność
Drugie czytanie
1 P 3,18-22
Najdrożsi: Chrystus raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem. W nim poszedł nawet ogłosić zbawienie duchom zamkniętym w więzieniu, niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego cierpliwość Boża oczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz zostało uratowanych przez wodę. Teraz również zgodnie z tym wzorem ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez zwróconą do Boga prośbę o dobre sumienie, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, gdzie poddani Mu zostali aniołowie i Moce, i Potęgi.
Ewangelia
Mk 1,12-15
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś Mu usługiwali. Po uwięzieniu Jana przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.
MYŚLI NA NIEDZIELĘ
Dzisiaj Kościół obchodzi Pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu. Ewangelia przedstawia Jezusa, który przygotowuje się do życia publicznego. Pan Jezus wychodzi na pustynię, aby przez czterdzieści dni pościć i pokutować. Tam też jest kuszony przez szatana. My także mamy przygotować się do Paschy. A szatan jest naszym wrogiem. Są osoby, które nie wierzą w jego istnienie i twierdzą, że jest wytworem naszej wyobraźni, że jest złem abstrakcyjnym, rozmytym w ludziach na całym świecie. NIE jest tak! Pismo Święte wiele razy mówi o nim jak o konkretnym duchowym bycie. To upadły anioł. Pan Jezus w następujący sposób go określa: «jest kłamcą i ojcem kłamstwa». Święty Piotr przyrównuje go do ryczącego lwa: «Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu!». Paweł VI naucza: «Zatem szatan jest nieprzyjacielem numer jeden. Jakie jest jego dzieło? Jest to dzieło kuszenia, wykorzystywanie nas samych przeciwko nam samym. Jest on wrogiem, kusicielem w najwyższym stopniu». W jaki sposób działa? Kłamiąc, oszukując. Wszędzie tam, gdzie jest kłamstwo jest działanie szatana. «Największym zwycięstwem szatana jest przekonanie nas o tym, że nie istnieje» (Baudelaire). A w jaki sposób kłamie? Przedstawia nam złe czyny jako coś dobrego, nakłania nas do złego i potem podsuwa usprawiedliwienia naszych grzechów. Na koniec swojego oszustwa napełnia nas niepokojem i smutkiem. Czy nie masz takich doświadczeń? Jaka powinna być nasza postawa wobec kuszenia? Przed: czuwać, modlić się i unikać okazji. W trakcie: opór bezpośredni lub pośredni. Po: jeśli zwyciężyłeś, dziękuj Bogu. Jeśli nie, proś o przebaczenie i wyciągnij wnioski z doświadczenia. Maryja Dziewica zmiażdżyła głowę węża. Niech pomaga nam zwyciężać pokusy każdego dnia.